مرکز تحقیقات نوروفیزیولوژی

فلوکستین اولین داروی شناخته شده از دسته ترکیبات مهارکننده انتخابی برداشت سروتونین (SSRIs) است که مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا قرار گرفت. به نظر می رسد این مهارکنندگان (SSRIs)  در ابتدا با افزایش مقدار سروتونین موجود برای انتقال سیگنال بین نورون ها عمل می کند، اما محققان معتقد بودند که فرآیندهای دیگر نیز در این امر دخالت دارند. مطالعات قبلی نشان داده که کمبود ژنتیکی و بازیابی مجدد سروتونین در موش سوری می تواند موجب تنظیم مجدد نورون ها در هیپوکامپ شود.
دانشمندان از روشی استفاده کردند که موجب بیان پروتئین فلورسنت سبز (Green Fluorescent Protein; GFP) در نورون های سازنده سروتونین در مدل موش سوری می شوند. آنها این ماده را در آب آشامیدنی موش ها به مدت ۲۸ روز اضافه کردند و سپس سیگنال های GFP در مغز آنها را با موش های گروه کنترل مقایسه کردند. نتایج این مطالعه نشان داد که تعداد نورون های تولید کننده سروتونین در هیپوکامپ موشهایی که فلوکستین دریافت کرده بودند در مقایسه با گروه کنترل، کمتر بوده  و نیز قطر کوچکتری داشتند. البته نتیجه این تغییر ساختمانی کاملاً مشخص نشده است ولی میتواند از علل اثرات درمانی ضد افسرگی ها باشد.